อ่านที่พี่เล็กพูดจบ ก็อดคิดไม่ได้
นึกภาพตามที่เขียน ความสุขคนเราก็ต่างกันไป อารมณ์แบบที่ว่า ผมก็เคยประสบ พบเจอ กาแฟร้อนๆ ตื่นเช้ากว่าปกติ ฟ้ากำลังจะสว่าง เคล้าคลอกับเสียงเพลงช่างเป็นวันที่สดชื่นจริงๆ แต่ทำไมความรู้สึกแบบนี้ นานๆจะมาทีน่ะ วันที่สองลองทำแบบวันแรก ก็ไม่ได้อารมณ์นั้นแล้ว พอนานไปก็ตื่นสายแบบเดิม คนเราก็แค่นี้จริงจริง จะฟังเครื่องเสียงราคาแพง ฤาจะสุขใจเท่าอารมร์แบบนี้ เคยคิดอยากทำให้ทุกวันเป็นวันที่สวยงาม ทั้งๆที่ครอบครับ คนใกล้ชิด ก็สุขสบายดี ไม่ได้เจ็บไข้ได้ป่วยแต่อย่างไร แต่ก็..อ่ะน่ะ ทำได้ไม่นานก็กลับมาดิ้นรน ละโมบ กิเลสต่างๆ อารมณ์แบบที่ว่าเลยไม่ค่อยเข้ามา ได้อ่านกระทู้แบบนี้ ก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าอย่างน้อยเคยตั้งใจจะทำอะไรไว้