ชีวิตนี้ผ่านอะไรที่ต้องสู้มาเยอะ ผมเริ่มสนใจที่จะซ้อมจักรยานเพื่อการแข่งขันในช่วงอายุ 16ปีในเดือนพฤษภาคม 2526
ช่วงแข่งกีฬาแห่งชาติที่อุบลปี 2528 ครั้งที่ 2ในชีวิต เพิ่งเลิกกีฬาซีเกมส์ในฐานะตัวสำรองกองหน้าผ้าเย็นกีฬาจักรยาน
เหลืออีเว้นท์สุดท้าย 170KM มีทีมชาติตัวจริงในนั้น 6คนถ้ารวมผมก็ 7 ตลอดระยะเวลาที่แข่งผมคิดเยอะมากเค้ารถคันละ 4-6หมื่น
คุณเราเด็กใหม่รถต่อตัวถังในประเทศรวมอะไหล่แล้ว 17พันยังไม่ถึง แล้ว 2ใน6 เป็นตัวสปริ้นท์ระยะสั้นหน้าเส้น ที่เหลือก็ถนนตัวจริง
สตาร์ทไปได้ 30KM ขึ้นเขาจากกลุ่มใหญ่เหลือ 9คนในกลุ่มนำเฮ้อโชคดีนะที่เราติดกลุ่มมาได้มองไปมองมาไอ้ย่ะมาหมดทั้ง 6คน
ตลอดระยะทางกลุ่มนำนำกลุ่มหลังชนิดว่า 3คนในนี้เท่านั้นที่จะขึ้นรับเหรียญ ไม่มีปัจจัยหรือเหตุผลที่จะคิดหรือฝัน แต่ผมซ้อมมาไม่ได้
มาส่งเขาไปรับเหรียญ จนเหลือ 1.5KM ผมตัดสินใจครั้งสุดท้ายเค้าจะกระชากหนีเดียวไม่มีใครใช้ระยะนี้แน่นอนกับมืออาชีพอีก 6คน
ผมตั้งใจว่าถ้ามีใครมาในระยะที่เหลือเราอาจใช้ก๊อก 3 ตามไปได้อย่างน้อยอาจได้เหรียญสักเหรียญ ผมออกจากกลุ่มไปได้ 200เมตร
ในกลุ่มก็ฉีกตัวหนีเช่นกัน หลายครั้งจนเกือบทันผม ในช่วงนั้นเหลืออยู่ 700เมตรในกลุ่มเริ่มเกี่ยงและคิดว่าผมไปไม่รอดแน่นอน
นั่นทำให้ผมคิดอย่างเดียวไปตายหน้าเส้น แล้วที่ 2 และ 3 ก็ไม่กล้าขึ้นไปรับเหรียญ
จากเด็กที่วิ่งออกกำลังกายไม่ได้เพราะเจ็บข้อเท้า จากเด็กที่ต้องแก้ 0 วิชาพละศึกษาถึง 3ครั้ง จากการฝึกซ้อมเริ่มขึ้นคร่อมจักรยาน
4เดือนได้เป็นตัวแทนจังหวัดแข่งคัดตัวเป็นตัวแทนเขต 7 ในครั้งนั้น ผมใช้รถที่ไม่น่าจะไปแข่งได้ไปแข่งแล้วก็เหลืออีเว้นท์สุดท้าย
130KM ขึ้นดอยตุง ขณะนั้นยังไม่ได้สร้างทางใหม่ ทั้งปั่นทั้งจูงและทั้งเข็น คิดอย่างเดียวตายหน้าเส้น กลุ่มนำไปกว่า 30คน
ผมไม่สนใจรอบข้างขอให้ได้ถึงเส้นชัย เพราะเหลือ 20เมตรทางชันมีข้างหน้าผมอีกเกือบ 10คน ผมรู้แต่ว่าเหนื่อยแล้วต้องถึงที่สุด
ในช่วงเข้าเส้นชัยมีคนมาเชียร์ยังกะจะได้เหรียญทอง ผมไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขาจะเอาคนที่ 1-ที่10 ไปเก็บตัวซีเกมส์
แต่ผมก็เข้าที่ 10จนได้ เหมือนนิยายที่มิอาจลืมเลือนจริงๆ
[c--c]
ผมไม่มีเจตนาอื่นแต่อยากบอกว่าทั้งกายใจเกิน 100 และไม่ได้ต้องการการเห็นใจ แต่อยากจะบอกว่าโรคร้ายๆหายได้ถ้า
1.ต้องไม่ท้อแท้สิ้นหวัง
2.การกินต้องทำทุกอย่างให้สมบูรณ์สูงสุด และปราศจากตัวที่ไปกระตุ้นมัน
3.ศึกษาแนวทางการรักษาทั้งสมุนไพรและปัจจุบัน
4.ศึกษาธรรม นั่งสมาธิอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวร
5.อยู่กับธรรมชาติ
6.ตัวนี้สำคัญข่มระงับอารมณ์ฉุนเฉียวให้ได้ มันจะเกิดแน่นอนครับ