แหม!! คุยกันเรื่องนี้ อดไม่ได้ที่จะเอามาคุยกับเขาบ้าง
ขออนุญาตออกทะเลหน่อยนะ
เมื่อตอนที่ผมยังเป็นนักเรียนชั้น ม.ศ.1 อยากจะทำกับข้าวให้พ่อแม่ทานมื้อเย็นเมื่อตอนที่ท่านกลับจากทำนา
พอดีผมไปจับปลาหมอนามาได้หลายตัว จึงเอามาทำแกงส้ม
แต่ผักที่จะแกงส้มนี่สิดันไม่มีเสียนี่ จะไปเก็บยอดผักบุ้งก็ดันขี้เกียจไปลุยคูน้ำที่ปลายนา
เดินไปข้างรั้วบ้านเห็นมะเขือพลวงดกเต็มต้น จะเอาปลาหมอมาผัดเผ็ดกับมะเขือพลวง ก็ดันตำพริกแกงส้มไว้แล้ว
อย่ากระนั้นเลย
ผมจึงเอามะเขือพลวงมาแกงส้ม ผสมไปด้วยยอดชะอมที่พอหาได้จากข้างรั้วบ้าน
ปรุงรส เปรียว หวาน เค็ม มีรสเผ็ดนำด้วยพริกขี้หนูสดผสมตำลงไปกับพริกแห้ง รสชาดได้สมส่วนรอพ่อกับแม่ และพี่มาทานข้าวในตอนเย็น
ทันที ที่พ่อกับแม่กลับบ้าน ก็รีบรายงานเอาหน้าว่าทำแกงส้มให้ทาน
พอยกสำรับกับข้าวออกมาตั้งโต๊ะ สมาชิกในครอบครัวทุกคนนั่งงงกันเป็นแถว
เขางงกับแกงส้มมะเขือพลวงที่ผมทำให้เขาทานกัน
แม่ผมตักแกงส้มรับประทานเป็นคนแรก ส่วนพี่ชายหัวเราะขำ
พอแม่ได้ชิมแกงส้ม แม่ก็บอกสอนพี่ชายที่หัวเราะขำว่าผักอะไรก็แกงส้มได้ทั้งนั้นแหล่ะ ขอให้สุกและไม่มีกลิ่นคาวปลา
ที่น้องทำให้กินกัน ก็ด้วยความปราถนาดี อย่าไปหัวเราะขำน้อง
เชื่อหรือไม่ ในวันนั้น แกงส้มมะเขือพลวงเมนูเด็ดที่ผมแกงหมดก่อนใคร
ทุกคนบอกว่าอร่อย และไม่เคยกินที่ไหนมาก่อน
ยิ่งได้ยอดชะอมเสริมรสชาดเข้าไป อร่อยแล้วคุณจะติดใจ.... [HAHAHA] [HAHAHA]
