พี่ ๆเพื่อนๆ ลองอ่านดูนะครับ
ว่าพอจะได้ไหมครับ ว่าจะส่งคืนนี้แล้วอ่ะครับ [unconscious]
9) Year Of The Cat เสียงบรรเลงเปียโน Broken Chords ที่แสนเหงา อยู่ทางด้านซ้ายไกลออกไป
เป็นท่อนอินโทรของเพลงรอรับไลน์เบสและกีต้าร์ไฟฟ้าที่ตีคอร์ดสะบัดข้อมืออย่างแม่นยำอยู่ทางด้านขวา
รับกับกลองในจังหวะ Pop Rock อีกทั้งยังมีกีต้าร์โปร่งที่ตีคอร์ดอยู่ตรงกลางเยื้องไปทางด้านซ้ายเล็กน้อย
ที่คอยอุดช่องว่างของพื้นเสียง อาจฟังดูเบาบางแต่เวลาที่กรีดสายเน้นหัวห้องจะได้ยินเสียงอย่างชัดเจน
ดูเหมือน Al Stewart จะจงใจร้องเพลงนี้ให้ฟังดูอบอุ่น ผ่อนคลาย มากกว่าทุกเพลงที่ผ่านมาของอัลบั้ม
คงเพื่อที่จะสอดคล้องกับเนื้อหาของบทเพลงที่บรรยายถึง ความรักที่พร้อมผจญภัยในต่างแดน
และไม่สนว่าอะไรจะเกิดขึ้นขอแค่มีวันนี้ เวลานี้ก็พอ ท่อนที่ร้องว่า “Year Of The Cat” นับว่าเป็นท่อนร้องที่ไพเราะมาก
ในการทิ้งหางเสียงตอนจบประโยคให้คล้ายดั่งฝากคำถามปริศนาคำทายให้แก่ผู้ที่ได้รับฟัง
ช่วงโซโล่ถือว่าเป็นจุดเด่นของเพลงที่ใช้สื่อทางเสียงบอกเล่าเรื่องราวได้สอดคล้องกับเนื้อหาของเพลง
เริ่มจากการนำของเสียงเชลโลที่ตามต่อกันมาด้วยหมู่ไวโอลิน เพื่อเป็นการปูพื้นเสียงให้กับการโซโล่กีต้าร์เสียงคลีนที่เป็นเม็ดใสสะอาด
ตามต่อด้วยอีกพาร์ทของกีต้าร์ที่โซโล่เสียง Distortion ที่หนัก – จะแจ้ง – กรีด - กร้าว พร้อมกับการโหมของหมู่เครื่องสาย
จนเป็นช่วงที่พีคที่สุดของเพลง แต่ยังไม่จบการโซโล่เพียงแค่นั้นยังต่อด้วยการโซโล่ แซกโซโฟน
ในช่วงที่เครื่องดนตรีทุกชิ้นได้คลายตัวลง เป็นช่วงที่ไพเราะที่สุดของบทเพลงนี้เลยก็ว่าได้ ที่มาแบบคาดเดาไม่ได้ดั่งเนื้อหาของเพลง
เหมือนจงใจที่จะทำออกมาให้ผู้ฟังคล้อยตามไปให้ได้ในบทเพลงอย่างสมบูรณ์แบบเท่าที่จะเป็นไปได้
จวบจนจบเพลงที่ต้องพบกับเสียงของแซกโซโฟนอีกครั้งจนจางหายไป
