คนไทยทุกวันนี้เป็นโรคภูมิแพ้ถึง 10 ล้านคน ข่าวบอกว่าเพิ่มขึ้นในอัตราที่น่ากังวลใจอย่างยิ่ง
คนที่เป็นมากนั้นถึงขั้นนอนหมดเรี่ยวแรง
โรคภูมิแพ้นับวันขยายสายพันธ์มากขึ้นจนหมอที่เชี่ยวชาญโรคภูมิแพ้เริ่มมีอาการแพ้คนไข้ของตัวเอง
ยิ่งเจอตารางนัดคนไข้ของวันถัดไป
หมอบางคนถึงกับลาป่วย ด้วยอาการไข้ขึ้นสูง กรรมจริงๆ ครับ
ผมเริ่มเป็นภูมิแพ้มาแต่เกิด พออายุเข้าเรียนอนุบาล ผมก็แพ้ครูประจำชั้น
อาการแพ้คือ ผมจะชอบแอบมองคุณครูคนสวย จะพูดจาเดินเหินดูเหมือนนางฟ้าในฝัน
จากอนุบาลยันมัธยมปลายอาการของโรคนี้เพิ่มขึ้นตามวัยแก่แดดแก่ลม
นับครูได้ถึง 1 โหลพอดีครับ
ถึงทุกวันนี้เวลาที่แพ้สายลมและแสงแดด สายฝนและสายฟ้า ผมก็มักจะหมดแรง หมดจริงๆ ไม่แกล้งหลอก
จึงต้องขออภัยท่านทั้งหลาย ที่เรื่องเล่าจริงบ้างเท็จบ้างของผมมันผลุบๆ โผล่ๆ ไม่ต่อเนื่อง
เวลาอาการเหมือนคนเมาค้าง ผมจะถึงทางตัน คิด เขียน อะไรไม่ออกทั้งๆ ที่อยากจะเขียนเล่าสู่กันฟัง
วันนี้จึงขอนำเสนอด้วยรูปสดๆ ใหม่ๆ จากสนามหน้าบ้าน เช้าหลังฝนครับ
มะลิกับหลานสาววัยพระฉันเพล กับลานดอกปีนร่วงเกลื่อนเพราะสายฝนคืนที่เพิ่งผ่าน
