DAV : PHONO Preamplifier
ตัวนี้เป็นตัวที่พี่เล็กบอกว่าปรับวงจรใหม่ ไม่เหมือนตัวที่เคยฟังเมื่อคราวก่อนครับ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าปรับตรงไหนบ้างนะครับ น้าๆท่านใดอยากรู้ต้องถามเจ้าตัวเองล่ะ เผื่อจะตามหลังอ่านที่ผมโม้เสร็จ
![[yellow-lol]](http://www.diyaudiovillage.net/Smileys/Shiny_Smiley_Icons/yellow-lol.gif)
ตัวนี้อย่างที่รู้กันว่าเป็นตัวขั้น ระหว่างที่รอ ซิมโฟนี่ ผมฟังแล้วก็ต้องบอกว่า จะเรียกว่าตัวขั้นเวลา มันก็ไม่ได้ล่ะ ถึงขนาดไปเขี่ยปรีโฟโน่ของนอกตัวล่ะ 30k ตกขอบมาแล้ว ทั้งๆที่ตอนนั้นยังไม่ได้ปรับวงจร แถมเดินสายไปต่างประเทศอีก แล้วตัวที่ฟังกันวันนี้ จะไปออกงานเครื่องเสียงที่กำลังจะจัดขึ้นอีก ผมว่าขั้นเวลาคงไม่เหมาะ น่าจะเป็นร่างทรงซิมโฟนี่ตัดตอนมามากกว่า [smile-12]
รูปไส้ในดูจากโพสต์ด้านบนเลยนะครับ
ว่ากันเป็นย่านๆดีกว่า ผมถนัดแบบนี้ในการเขียนรีวิวมากกว่า (จำไม่ได้แล้วว่ารีวิวครั้งสุดท้ายตัวไหนไม่ได้เขียนนานจัด) ตัวนี้ได้ฟังวันนี้ 2 ชั่วโมงกว่าๆครับ
ช่วงความถี่สูง นึกถึงเพลง take five ของ dave bubeck ผมว่าเว็ปเราน่าจะเคยผ่านหูกันมาแทบทุกคนนะครับ เพลงนี้บรรเลงด้วยเครื่องดนตรีสี่ชิ้น คือ อัลโต้แซ็ก เบส เปียโน และกลอง ในเพลงนี้จะมีเสียงแซ็ก และกลองที่เป็นพระเอกเลย โดยมีเปียโน และเบสคอยคุม เครื่องดนตรีทั้งสอง(แซ็กและกลอง)จะมีส่วนประกอบที่ทำจากโลหะ เวลาที่เริ่มเพลงก็จะเป็น hihat จากกลองก่อน แล้วแซ็กค่อยตามมา สิ่งที่น่าสนใจคือ เวลาที่กลองบรรเลง เราจะได้ยินเสียงจากพวกแฉที่เดินไปเกือบตลอดเพลงได้อย่างชัดเจน เสียงตรงนี้ล่ะครับที่ทำเอาผมอึ้ง เพราะว่าเสียงแรกมา ยังไม่ทันจางหาย เรายังสัมผัสได้ เสียงที่สองตามมา ฟังไม่ทับกัน สามสี่ห้าตามมาเรื่อยๆ โอ้ว ไม่มีปนเป และที่สำคัญมันให้ความรู้สึกสมจริงว่า นี่คือเสียงของโลหะนะ พอแซ็กมา มันจะแผดๆบ้าง ก็จะเหมือนเวลาเราไปฟังเค้าเป่าสดๆ เป็นการฟังแจ๊สที่ได้อรรถรสมากๆครับ
ช่วงเสียงกลางมั่ง ส่วนใหญ่จะสนใจกันที่เสียงร้องเป็นหลัก พอดีเอาแผ่น phil collins - but seriously ไปด้วย จะมีเพลง do you remember ซึ่งเป็นเพลงจังหวะปานกลาง น่าสนใจตรงเป็นเพลงที่มีเครื่องดนตรีหลายชิ้น และมีซินด้วย ผมชอบมากครับ ถ้าเคยฟังซีดีมาก่อนจะรู้ว่า เสียงกลางจะบาง ฟังแล้วลอยๆ เสียงร้องผู้ชาย ปกติมันจะค่อนมาทางกลางต่ำ พอเสียงบาง ก็จบครับ ไม่น่าฟัง แต่กับแผ่นเสียงไม่เป็นอย่างนั้น พอมาฟังกับชุดนี้ เสียงร้องลุงฟิลได้อารมณ์มากๆ อย่างที่บอกว่ามีเครื่องดนตรีหลายชิ้น ที่อยู่ในย่านเดียวกันกับเสียงร้อง ไม่พบอาการซ้อนทับ ฟังไม่ออกแต่อย่างใดครับ แจกแจงเสียงออกจากกันได้ดีเหลือเกิน จะบอกว่าบางเสียง(ซินบางตัว เบาๆ) ผมฟังที่บ้านอ่ะ ไม่ได้ยินชัดขนาดนี้ พอได้ยินครบแบบนี้มันน่าฟังกว่ามากครับ การวางตำแหน่งแยกกัน เนียนเลย ไม่รู้ว่าถ้าเป็นแผ่นออดิโอไฟล์จะสะกดเราไว้ได้ขนาดไหนนะครับ
![[embarrassed]](http://www.diyaudiovillage.net/Smileys/Shiny_Smiley_Icons/embarrassed.gif)
ความถึ่ต่ำบ้าง แผ่นที่นำไป ไม่มีแผ่นที่เน้นด้านนี้มากนัก แต่จากกันสลับฟังหลายแผ่น ถ้าแผ่นบันทึกดีนะครับ ไม่บาง ไม่ต้องกลัวเลยว่าจะมีปริมาณไม่พอ มีเหลือเฟือครับ และที่สำคัญ mid-bass กับ bass มีเส้นกั้นชัดเจนครับ ไม่มีคลุมเคลือ
![[frightened-12]](http://www.diyaudiovillage.net/Smileys/Shiny_Smiley_Icons/frightened-12.gif)
เสียดายไม่มีแผ่นที่มีเสียง deep bass ไม่ได้ติดไปด้วย ไม่งั้นจะได้รู้กันล่ะ แต่แค่นี้ ec86 ผมก็เลียแผลแล้วครับ เพราะตัวนั้นการแยกแยะช่วงนี้ทำได้แย่กว่าหลายช่วงตัวเลย
ยอมรับว่าฟังแล้วเพลินมากๆครับ และที่สำคัญฟังได้หลากหลายแนวด้วย อ้อตอนท้ายมีลองแผ่นโมโน เพลงของปู่เอลวิส เสียงร้องนี่ชัด ฟังง่าย ฟังออกทุกคำว่าร้องว่าอะไร พี่เล็กว่าถ้าได้หัวโมโน ไปไกลกว่านี้แน่ กิเลสมาเลยครับ อยากลองโมโนกันเลยทีเดียว
น้าๆที่ทำอยู่ไม่ผิดหวังแน่ๆครับ แต่ผมคงไม่ตาม เพราะว่าผมไม่มีหลอดเบอร์นี้เลย ครั้นจะซื้อหลอดนี้ ผมว่าผมรอซิมโฟนี่เลย ซื้อหลอดครั้งเดียว 555 แต่น้าๆที่ทำอยุ่ทำเลยครับ ต้นทางมาดี ถ้ากลางทาง กับปลายทางที่น้าใช้อยู่ดีจริง ผมรับรองเลยว่าแหล่มอ่ะ
ปล.พี่เล็กครับ ซีตัววาวๆ เงิน ใช่ V หรือเปล่าครับผม
สงสัยเหลือเกินว่า ซิมโฟนี่ จะขนาดไหน
